Ooit speelde ik op een festival in Den Haag met een geweldige zeskoppige band. De energie was hoog, het optreden liep als een trein. Zeker toen de violist zijn solo inzette. Er leken wel vonken van zijn strijkstok af te springen, terwijl hij steeds sneller, steeds hoger en steeds harder ging spelen, over het gejuich van het publiek heen. Totdat plotseling… PANG!! … de e-snaar brak. Midden in zijn solo. Alsof er niets gebeurd was vermeed de violist vervolgens behendig die snaar. De uiteinden van de geknapte snaar zwiepten treurig om hem heen.
“De snaar (of boog) kan niet niet altijd gespannen zijn”
“De snaar niet te sterk spannen”
Spreekwoorden die vertellen dat je niet altijd op de top van je emoties en spanning kunt blijven. Dat leidt tot stress en uitputting. Vroeg of laat knapt de snaar, zoals bij die violist.
Muziek is hier een mooie metafoor voor, omdat muziek zich afspeelt op het speelveld tussen spanning en ontspanning. Muziek kan helpen emoties te uiten of te begrijpen, maar het is de afwisseling in muziek die laat zien hoe belangrijk het is om niet te lang in bepaalde emoties te blijven hangen. Om weer op te laden heb je momenten van rust en ontspanning nodig.
Zoals de snaar op een instrument af en toe ontspannen moet zijn om de veerkracht te behouden. 🎻